RESET2BOOST

Fibromyalgie, ME, CVS, Burn out...

Is dit jouw verhaal?

Je bent waarschijnlijk een zeer gedreven persoon en hebt jezelf altijd tot het uiterste gedreven,

mentaal en fysiek, vaak meer dan je lichaam aankan, vaak met een grotere zorg voor anderen dan

voor jezelf.

De ziekte begint met een of meer van de volgende zaken: een virusinfectie, ernstige ziekte

(andere), vaccinatie, ernstige stress of een traumatisch ongeval/incident (de trigger), enz.

Enkele weken later, als je verwacht dat je je beter zou moeten voelen, voel je je nu steeds moe en heb je

pijnklachten.  En zo gaat dit jaren door....terwijl je steeds meer gefrustreerd raakt

door een gebrek aan diagnose, antwoorden of remedies.

Je loopt zelfs nog meer ziekten op omdat je  immuunsysteem overbelast raakt.

Op een gegeven moment zul je je je zo lang zo laag voelen dat je interne stem een zin zal blijven herhalen

die de vreselijke gedachte weerspiegelt dat je nooit meer zal herstellen.

Omdat je er zelden slecht uitziet, heb je ook het probleem dat je je niet alleen erg ziek voelt, maar dat je

anderen ervan moet overtuigen dat je dat ook bent. Hun opmerkingen zijn verre van nuttig en staan

volledig haaks op de gedreven persoon die je bent. Dit verhoogt de druk en zet de neerwaartse spiraal voort.

Soms heb je het geluk dat je je een beetje beter voelt, maar tijdens het proberen inhalen van de verloren tijd haalt

de vermoeidheid en pijn je in! Terug naar af!

Dit kan jaren doorgaan en misschien zelfs je hele leven.

En wat is de meest voorkomende uitspraak die je te horen krijgt?:

“Je moet er maar mee leren leven!”

En wat nu?

Navraag leert ons dat bijna iedereen met chronische vermoeidheid of pijn zich herkent in dit verhaal. Feit is echter dat bijna niemand dezelfde symptomen heeft en dat er daardoor nog steeds geen oplossing voor handen is.

Wordt ik dan nooit beter?

We hebben allemaal een uitstekend overlevingsmechanisme dat wordt aangestuurd door hetzelfde verwerkingssysteem dat al je lichaamsdelen en functies bestuurt.

En ik ben er van overtuigd dat bij ernstige overbelasting van lichaam en geest dit mechanisme ervoor zorgt dat je rustig aan moet doen om je tegen jezelf te beschermen.

Dit gebeurt met een bepaalde reden, om energie te besparen en om ervoor te zorgen dat je niet nog meer schade aanricht aan jezelf. Zodat je overtuigd word dat je niet op deze ‘gedreven’ manier verder kunt gaan. Het beschermt je tegen jezelf.

Helaas voor je is deze gedrevenheid je natuurlijke gedrag en hoe meer je gaat vechten tegen je ziekte hoe meer het je gaat tegen werken.  

Pijn en vermoeidheid zijn natuurlijke manieren om je te doen stoppen, net zoals hoofdpijn, of wazig, slecht zicht (brain fog). 

Het klinkt misschien raar maar eigenlijk kan je overlevingsmechanisme het niet beter voor je doen! Het zorgt er simpelweg voor dat je niet te ver gaat, het neemt je in bescherming tegen jezelf. Wat waarschijnlijk ook wel nodig is om je te behoeden voor mogelijke fatale gevolgen.

Het is ook geen toeval dat veel van je symptomen overeenkomen met stress gerelateerde ziektes zoals, darm problemen, vermoeidheid, hoofdpijn, wazig zien, problemen met je immuunsysteem enz. Dit komt omdat je lichaam en geest constant in de stress-modus verkeren, omdat je in een situatie terecht bent gekomen waar je geen controle over hebt.

Pijn is een boodschap om te stoppen met wat we doen en ons te concentreren op het "herstellen". Hoe groter de waargenomen schade, hoe hoger het pijnniveau om er zeker van te zijn dat je alles zal doen wat nodig is.

De pijn zal alleen verdwijnen wanneer je jezelf niet steeds tot het uiterste drijft.

Het goede nieuws!

Het goede nieuws, van het bovenstaande verhaal is dat je beschermingsmechanisme alleen datgene doet waarvan het denkt wat het beste voor je is. Het mooie hiervan is dat je met dat gedeelte van je hersenen in contact kunt komen en onderhandelen.

Je kunt het niet voor de gek houden, want het weet zelfs je diepste gedachten.

Je zult alleen genezen wanneer je een nieuwe manier van leven, van doen en laten accepteert. Je zult écht moeten leren los te laten en je realiseren dat je niet alles onder controle kunt hebben.

Dat andere mensen ook iets voor jouw kunnen doen.

En dat het af en toe heel goed is om ook eens ‘Nee’ te zeggen.

Dat je voortaan eerst aan jezelf moet leren denken, want je kunt je onderbewustzijn en je zenuwstelsel niet voor de gek houden.

Het uitschakelen van de pijn is op zich een simpel proces, toch zal het onderbewustzijn de pijn niet uitschakelen als het de pijn nodig heeft om te kunnen overleven.
Je moet je onderbewustzijn er zélf van zien te overtuigen dat je bereid bent om te veranderen. En dat wanneer je eenmaal aan het genezen bent en je weer over de grenzen van je kunnen heen gaat dan zal de vermoeidheid en de pijn onmiddellijk weer terugkomen en je weer opnieuw verzwakken, en ben je weer terug bij af.

Kortom:

                                                                                   Als je niet wil veranderen, dan zál er ook niets veranderen!

                      Verlos je zelf van je vermoeidheid en de pijn en neem contact met ons op!